Врачешский το μοναστήρι βρίσκεται κοντά στο χωριό Врачиш, στο μοναστήρι οδηγεί ορεινό μονοπάτι. Το μοναστήρι – ένα από τα μεγαλύτερα στη χώρα, δεδομένου ότι εδώ κατοικεί 8 άτομα (3 послушницы και 5 μοναχές), που τηρούν οι αγιορείτες παράδοση και θυμούνται (και τραγουδούν) αρχαία μελωδίες.

Θεωρείται ότι η ανδρική οικισμός ήταν από εδώ στον αιώνα XII. Οι τούρκοι δύο φορές διαταράσσουν την ιερή κατοικία: πρώτα στο XV, μετά στο XVIII αιώνες. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας επιδρομών, οι τούρκοι κατέστρεψαν επίσης το περίφημο πορτρέτο εργαστήριο που ίδρυσε Pejo.

Η αποκατάσταση του μοναστηριού έγινε το 1890 από δωρεές των κατοίκων της περιοχής. Το μοναστήρι ξαναχτίστηκε πάλι στη θέση του, στο οποίο овчару Атанасу привиделась Παναγία: σκάβουν το έδαφος, βρήκε πολλά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων θαυματουργή εικόνα Врачешской της Μητέρας του Θεού (τώρα βρίσκεται στην εκκλησία του αγίου Κλήμεντος), καθώς και τα ερείπια της αρχαίας паникадила και θυμιατό.

Το 1891, στο μοναστήρι συγκρότημα να συμπεριλάβει πέτρινο εκκλησάκι – κλίτος бескупольная βασιλική με νάρθηκα. Το πρώτο насельником της μονής μετά την αναγέννηση έγινε Ιγνάτιος, ο οποίος έγινε διάσημος ως ασκητές. Με το θάνατό του το μοναστήρι και πάλι κενά. Από το 1935 εγκαταστάθηκαν εδώ μοναχή Ευφημία και μερικές послушниц, μετά την οποία το μοναστήρι μετατραπεί σε θηλυκό.

Στο ΧΧ αιώνα ήταν отстроены келейные του σώματος και το παρεκκλήσι του αγίου Κλήμεντος Охридского.

Είναι αφιερωμένο το μοναστήρι Σαράντα οι μάρτυρες Севастийским ότι έχει γίνει μια αντανάκλαση της γιορτής του πολιούχου. Και το δεύτερο σημαντικότερο μέρα εδώ τιμούν τα Χριστούγεννα Θεοτόκου.

Στο μοναστήρι βρίσκεται ο τάφος της μητέρας Кассианы, καθώς και τα λείψανα των αγίων Τρύφωνα, Харлампия, Δημητρίου, του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, Παντελεήμονα και το μόριο του Τιμίου Σταυρού. Εδώ αποθηκεύονται έφερε από την Ελλάδα πυρός Σαράντα Μαρτύρων.