Η εκκλησία και το μοναστήρι Благовещенья στήθηκε στο Marsaιa στα τέλη του 15ου αιώνα, στη θέση του πιο αρχαίου ναού, ο οποίος έγινε ризницей νέα εκκλησία, και άλλες γύρω από τον καταλύματα έχουν ανακαινιστεί σε ένα παρεκκλήσι. Ένας από αυτούς είναι αφιερωμένο στον άγιο Ονόφριο – τώρα απώλειας μαρμάρινο άγαλμα ήταν ο τόπος της ταφής πρίγκιπες Петрулла. Στο 16 αιώνα, χτίστηκε εκκλησάκι για μια ευγενή οικογένεια Гриньяни, στην οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα βρισκόταν το άγαλμα της Madonna del Popolo εργασίας Domenico Гаджини. Σήμερα φυλάσσεται στον Καθεδρικό ναό Марсалы.

Εσωτερική διακόσμηση της εκκλησίας, εκτός από το παρεκκλήσι Madonna del Popolo, - αντανάκλαση των προηγούμενων εποχών. Πολλά αναμνηστικά πινάκων κοσμούσαν το πάτωμα και τον τοίχο, μεταξύ των οποίων – αναμνηστική πλάκα του συμβολαιογράφου Rosario Αλάνια di Моция (1799 έτος) και εκλεκτά саркофаги οικογένειες Реквизенс και Гриньяни, που κάνει η εκκλησία στους μαυσωλείο. Κάποτε η εκκλησία Благовещенья ήταν ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της Αναγέννησης στο Marsaιa.

Η κατάρρευση στεγών και την καταστροφή το μεγαλύτερο μέρος της κατάστασης από τους βομβαρδισμούς του β Παγκοσμίου πολέμου, παρουσιάζουν μεγάλη δυσκολία για την αποκατάσταση του κτιρίου. Η σημερινή διακόσμηση της εκκλησίας φαίνεται κρύο και ένας φιλόξενος – δεν βοηθούν μαρμάρινο δάπεδο, σιδερένια σκάλα στην κύρια αίθουσα και εν μέρει σώζεται στέγη.

Τα τελευταία χρόνια η εκκλησία ήταν εγκαθίσταται κάτω δημοτική βιβλιοθήκη, στο οποίο φυλάσσονται ανακαλύφθηκαν το 1979 έγγραφα από το ιστορικό αρχείο. Το 1996 ολοκληρώθηκε η αναστήλωση του μοναστηριού του Σαν Πιέτρο, και ένα μεγάλο μέρος της βιβλιοθήκης μεταφέρθηκε εκεί, ωστόσο, το ιστορικό αρχείο παρέμεινε στο κτίριο της εκκλησίας.

Ιδιαίτερης αξίας είναι το μοναστήρι της εκκλησίας του Ευαγγελισμού της θεοτόκου. Τα vintage κομμάτια χτίστηκαν σε 14-15 αιώνες. Στο εσωτερικό του μπορείτε να δείτε τοιχογραφίες που χρονολογούνται 15-16 αιώνες και επί στυλ, χαρακτηριστικό, μάλλον, για την ανατολική Σικελία. Το 1862, το μοναστηριακό συγκρότημα έγινε ιδιοκτησία του Υπουργείου οικονομικών, το οποίο στα τέλη του 19 – αρχές του 20 αιώνα έχει πάρει την αστυνομία (mounted police). Μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η μονή εγκαταλείφθηκε και άρχισε σταδιακά να εξασθενούν τον ανώτερο όροφο, ακόμη και κατεδαφίστηκε για λόγους ασφαλείας.

Μόνο στη δεκαετία του 1990 ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης, κατά την οποία αποκαταστάθηκε το μοναστηριακό αυλή. Ακριβώς στο κέντρο ανακάλυψαν το πηγάδι και το chan, πρώην μέρος του υπόγειου χώρου, ο διορισμός του οποίου παραμένει άγνωστο. Σήμερα στο συγκρότημα μονής βρίσκεται η Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης, και διεξάγονται διάφορες παραστάσεις.