Το μοναστήρι της ζωοδόχου πηγής – ένα από τα πιο δημοφιλή και ενδιαφέροντα αξιοθέατα ελληνικό νησί του Πόρου, καθώς και αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας του. Βρίσκεται περίπου 4 χιλιόμετρα ανατολικά από την ομώνυμη πρωτεύουσα του νησιού σε ένα εκπληκτικά γραφική τοποθεσία στις πλαγιές поросшего πεύκα του λόφου, возвышающегося πάνω από ένα μικρό ψαροχώρι Калаврия.

Το μοναστήρι ιδρύθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα με διάταγμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιακώβου II δίπλα θεραπευτική πηγή, πίνοντας από το οποίο είχε ως εκ θαύματος εσώθη από αρκετά σοβαρή ασθένεια. Στο 1733 έτος μοναστήρι της ζωοδόχου πηγής, μπήκε στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.

Σε όλη την ιστορία της η μονή υπήρξε σημαντικό πνευματικό κέντρο και ο τόπος όπου θα μπορούσε να βρει καταφύγιο τα πάντα που έχουν ανάγκη. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής επανάστασης η μονή παρείχε ανεκτίμητη πνευματική και οικονομική υποστήριξη στους αγωνιστές για την ελευθερία. Εδώ βρήκαν καταφύγιο και οι μοναχοί, бежавшие από το ιερό βουνό Άθως, για να σώσει τα μοναδικά εκκλησιαστικά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων και λείψανα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή.

Το 1828 στους τοίχους της μονής Ιωάννης Καποδίστριας (ο πρώτος κυβερνήτης της ανεξάρτητης Ελλάδας) ίδρυσε το ορφανοτροφείο, όπου απόκτησε το σπίτι 180 ορφανά, των οποίων οι γονείς σκοτώθηκαν στο αγώνα για την ανεξαρτησία της χώρας. Και ήδη το 1830 στο μοναστήρι είχε αποκαλυφθεί η πρώτη πνευματική σχολή.

Κύριο καθολικό της μονής γίνεται σε βυζαντινό στυλ και είναι μια βασιλική με τρούλο με το καμπαναριό. Στο νότιο τοίχο, μπορείτε να δείτε το ηλιακό ρολόι (το έργο του ηγούμενου της μονής Галактиона Галатиса), ενώ στην είσοδο του ναού - τάφου του θρυλικού ναύαρχοι του Ελληνικού πολέμου για ανεξαρτησία Николиса Апостолиса και Μανόλη Томбазиса.

Ανάμεσα στα σημαντικότερα κειμήλια της μονής αξίζει να σημειωθεί θαυματουργή εικόνα Της παναγίας της ζωοδόχου Πηγής, датирующуюся 1650 έτος, το εικονίδιο με την εικόνα της Παναγίας και του Ιησού, έργο του διάσημου ιταλού ζωγράφου Ραφαήλ Тсеколи (1849), καθώς και εικόνες Της παναγίας Амолинтос (1590) και του Χριστού Παντοκράτορα (1780). Ιδιαίτερη προσοχή αξίζει και το εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο από ξύλο ύψος περίπου 5 μέτρων. Διαθέτει στις εγκαταστάσεις του μοναστηριού και άριστη βιβλιοθήκη.

Στις αρχές του 20ου αιώνα στο άγιο μοναστήρι λίγους μήνες ήταν το άγιο Нектарий – ένας από τους πιο σεβαστούς αγίους στην Ελλάδα.