Θέατρο στα Νοτιο-Δυτικά ιδρύθηκε το 1977 λαϊκού καλλιτέχνη της Ρωσίας Valeriy Беляковичем. Αρχικά ήταν ερασιτεχνικό θέατρο-στούντιο σε окраинном περιοχή της Μόσχας. Πρωταγωνιστές ήταν οι μαθητές, εργάτες και υπάλληλοι. Το κτίριο του θεάτρου έχτισαν οι ίδιοι, με τις δικές μας προσπάθειες. Στο κέντρο αίθουσα ήταν εκατό επιλογή θέσεις.

Το 1985 στο θέατρο δόθηκε ο τίτλος "Λαϊκό Θέατρο". Το 1986, το θέατρο πήρε το βραβείο του Комсомола. Το 1987, το θέατρο πήρε μέρος στο κέντρο πείραμα – μετάβαση σε хозрасчет και οικονομικά αυτο-υποστήριξη. Το θέατρο έγινε μόνιμο μέλος του θεάτρου φεστιβάλ και παρελάσεις ορίζεται διαφορετικά, τόσο στη Ρωσία όσο και στο εξωτερικό. Θέατρο ξέρουν καλά στην Πολωνία, τη Φινλανδία, την Τσεχική δημοκρατία και την Σλοβακία, την Ιταλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο βασίλειο και την Αυστρία, την Ολλανδία, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Θέατρο στα Νοτιο-Δυτικά έλεγαν πως ήταν σαν αντιπροσωπεύει τη νέα ρωσική τέχνη κατά την περίοδο της δημοσιότητας.

Το 1991, το θέατρο πήρε το καθεστώς του Κρατικού θεάτρου, η Επιτροπή πολιτισμού της Μόσχας. Από το 2011 ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου είναι Oleg Николаевич Леушин. Στο θίασο του θεάτρου νέοι ηθοποιοί: Όλγα Авилова, Ντμίτρι Астапенко, Μιχαήλ Белякович, Ελπίδα Бычкова, Βίκτορ Μπορίσοφ και άλλα.

Παραστάσεις θεάτρου κατακτήσει τους θεατές φωτεινότητα και την καινοτομία режиссерских αποφάσεων, слаженностью ансамблевой παιχνίδια, εξαιρετική ειλικρίνεια ηθοποιούς, гражданственностью, την ψυχαγωγία. Режиссерское απόφαση παραστάσεις σε σύγχρονους ρυθμούς, σε ρέματα του φωτός και της μουσικής, με ένα νέο τρόπο αποκαλύπτει τα κλασικά θεατρικά έργα. Ο σαίξπηρ, Мольер, Τσέχωφ και Γκόγκολ παίρνουν νέα πράγματα, μερικές φορές είναι φοβερό ήχο. Στη θεατρική αφίσα πολλές διαφορετικές παραστάσεις: "ο Γάμος" του Γκόγκολ, "Καλιγούλας" του Καμύ. "Μάκβεθ" του Σαίξπηρ, "ο μαιτρ κι η Μαργαρίτα" του Μπουλγκάκοφ. "Στο βυθό" του Γκόρκι. "Πολύ έγγαμο ταξιτζής" του Ρέι Куни, "Οιδίπους τύραννος" του σοφοκλή, "Σκυλιά" Sergienko, και πολλά άλλα.